Aktualności

Kontynuujmy temat, likwidacji bocznic kolejowych, ale dziś trochę inaczej. Napiszę co zrobić, gdy bocznica została zlikwidowana, a po latach należy ją ponownie uruchomić. Aby to udokumentować posłużę się przykładem jednego z zaproszeń do dokonania wizji bocznicy, z jej pomiarem i wykonania kosztorysu.
Pogoda ładna, chociaż to połowa listopada, ruszam w teren z panem, który skierował do mnie zapytanie dotyczące remontu bocznicy. Rozpoczęliśmy wizytację od dawnego placu składowego. Teren utwardzony płytami pod transport samochodowy i utwardzony płytami przejazdowymi w pobliżu torów. Kilka odgałęziających się torów, kilka rozjazdów nawet ciekawa konstrukcja rampy z możliwością wjazdu samochodów na wagony platformy.

Kłódka za 2,2 mln. złotych.

Przeglądając archiwum aktualności traficie Państwo na „porady”, jak starać się przekonać naszych Prezesów, żeby nam „dawali” pieniądze na utrzymanie bocznic kolejowych, żeby nie zawieszali kłódek na bramach kolejowych zamykając bocznice na rzecz transportu samochodowego. Jeżeli chodzi o transport masowy, cało pociągowy np., węgla, kruszyw, rudy żelaza i wszelkich innych rodzajów dóbr wytwarzanych jako masowa produkcja, jesteśmy skazani na kolej, płaczemy i płacimy – bo koleją jest taniej.
A tak jak pisałem w pierwszych wiadomościach na początku roku 2010, co zrobić jak przychodzi jeden wagon w miesiącu i za parę kilometrów trzeba zapłacić kilkaset złotych? Zapada decyzja, ze względów ekonomicznych zamykamy bocznicę! Jak będzie potrzeba to ją sobie otworzymy. Argumentacja, że na zachodzie coraz więcej miast miejscowości zamyka się na transport samochodów ciężarowych szczególnie dla przewozu chemii, specjalne trasy przewozu i coraz większe opłaty nie skutkują. Jak będzie taka potrzeba to ściągniemy z bramy kolejowej kłódkę i wjadą pociągi.

Myślałem nad kontynuacją informacji o Świadectwach bocznic kolejowych. Jak się jednak ma ta informacja do dnia dzisiejszego, jak gro pytań kierowanych do mnie dotyczy również, zapytań o pracę, a z drugiej strony zgłoszenia wolnych etatów do pracy na kolei.
Podczas ostatnich szkoleń okresowych pracowników, w już luźnej rozmowie po przeprowadzonych egzaminach, padło pytanie „ile wy tutaj zarabiacie”? W odpowiedzi pracownicy usłyszeli, że na kolei na stanowisku maszynisty mogą zarobić około 8 000 zł. Tak, teraz oburzą się czytający tą wiadomość kolejarze i odpowiedzą – bzdury! Można tyle zarobić, ale jakim kosztem. Cały czas poza domem, za czas „wypoczynku” liczony czas powrotu pociągiem, autobusem lub mikrobusem do domu. W domu tak szybko uciekający czas, rozwiązywanie problemów i może kilka chwil szczęścia. Czy wobec tego nawet te 8 000 może cieszyć? Na pewno tych by ucieszyło co nie mają w ogóle pracy, nie mają tych kwalifikacji, są na przykład bezrobotnymi – dopiero problem…

Wśród wielu pytań wybrałem jedno z dotyczących Świadectwa typu budowli.

„Dzień dobry, chciałbym dowiedzieć się o orientacyjny koszt dokumentacji do uzyskania świadectwa dopuszczenia na wszystkie oferowane przez Państwa typy budowli. Czy jesteście Państwo w posiadaniu wzoru jak powinna wyglądać opinia użytkownika bocznicy z dotychczasowej eksploatacji”.

Z tego zapytania wynika, że jest jakiś wzór i na jego podstawie możemy sobie samodzielnie zrobić taką dokumentację. Niestety tak nie jest. Myśląc o podaniu jakiegoś typowego przykładu w międzyczasie usłyszałem w wiadomościach o katastrofie kolejowej w Zwierzynie. Giną ludzie!!! Pierwsze komunikaty telewizyjne, radiowe, prasowe są dosyć lakoniczne w „Internecie” aż huczy od spekulacji i domysłów. Kto jest winien! Gazeta Lubuska (nr 174 z dnia 28 lipca, a za nią Angora nr 32 z 07.08. 2011) publikują artykuł (T. Niemiecki, P. Kozłowski, Z. Borek): „Siedem wagonów częściowo wypełnionych kruszywem z impetem wjeżdża w dworzec kolejowy. 200 ton rozpędzonego żelastwa i ładunku zmiata z ziemi koziołek oporowy, budynek gospodarczy i wbija się w część mieszkalną stacji. Giną […] Joanna Z, Lech F […] W srodę około godz. 5 nad ranem w gorzowskim szpitalu wojewódzkim umiera trzecia ofiara katastrofy – Sandra N. 18-latka stała z koleżankami na dworcu, gdy niespodziewanie z bocznicy towarowej z firmy Eurovia nadjechały wagony bez lokomotywy. Nie udało się jej uciec…”.

Kontynuujmy temat, Świadectw bezpieczeństwa bocznic kolejowych, dlaczego? Postaram się na przykładach z ostatnich dni wykazać błędy w występowaniu o ich uzyskanie.

Bocznica „A”. Od kilku lat nie eksploatowana. Nie znaczy to jednak, że nie podlega kontroli Urzędu Transportu Kolejowego. W punktach po przeprowadzonej kontroli, czytamy:
Pkt. I „Brak świadectwa bezpieczeństwa nie spełnia wymogu art. 18 ust 1 pkt 3 Ustawy z dnia 28 marca 2003r. o transporcie kolejowym (tekst jednolity Dz. U. 2007r. nr 16 poz. 94 z późniejszymi zmianami).
Pkt. II „ Regulamin Pracy Transportu Kolejowego” nie spełnia wymagań wynikających z §6 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005r. w sprawie warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. nr 172 poz. 1444 z późniejszymi zmianami) i jest nieaktualny, ze względu na zaistniałe zmiany strukturalne w PKP, zmiany aktów prawnych dotyczących funkcjonowania transportu kolejowego i zmiany w przepisach wewnętrznych regulujących transport kolejowy”.

W obecnych aktualnościach powracam do tematu oznaczenia szyn:

Symbol HP na szynie oznacza Hutę Pokój
HK symbol Huty Kościuszko
K – Huta Katowice
DO – Voest Alpinie
TZ – Trinec
TTH – Corus
KRUP – Fried Krupp
ATH – August Thyssen

Czy powyższa lista wyczerpuje temat? Ależ skąd! Starczy przejść się po bocznicy do czego szczególnie zachęcam w obecnym czasie. Już czas, zobaczyć co dzieje się na naszych torach oby już po zimie, i zadecydować które podkłady należy wymienić, podbić, a może wymienić rozjazd lub jego część?

W prowadzonej ostatnio korespondencji chcę zwrócić Państwa uwagę na ciekawy temat. Otóż, jeden z właścicieli bocznic kolejowych zwrócił się do UTK z wnioskiem o wydanie świadectwa typu budowli dla rozjazdu kolejowego. Ponieważ rozjazd nie posiadał tabliczki zawierającej dane o rozjeździe (uległa zniszczeniu) wnioskodawca określił rok produkcji rozjazdu oraz producenta na podstawie opisu wytłoczonego na szynach rozjazdowych. Jako producenta podał Hutę Pokój (oznaczenie HP na szynie) oraz rok produkcji rozjazdu rok oznaczony na szynie. Po pewnym czasie dostał odpowiedź dającą w wątpliwość Hutę Pokój jako producenta rozjazdu.

Faktycznie Huta Pokój nie produkowała nigdy rozjazdów była jedynie dostawcą szyn do ich produkcji.

Poniżej przedstawię ciąg dalszy moich przemyśleń na temat „Obwieszczenia Prezesa Transportu Kolejowego z dnia 10 lutego 2010 r. (data wejścia w życie; 26.02.2010) w sprawie wytycznych do opracowania regulaminu pracy bocznicy kolejowej, sporządzanego przez jej użytkownika”.

Ostatnio zapytał mnie jeden z kontrahentów: „a co robi Pan Palikot twórca instytucji ”Przyjazne Państwo”, w sprawie bocznic kolejowych?”. (Były wstępne założenia, że bocznice kolejowe tzw., przemysłowe zostaną wyłączone z procedur ubiegania się o Świadectwo bezpieczeństwa bocznicy kolejowej).

W ostatnich aktualnościach, trochę się ponarzekałem. A jednak można mi zarzucić, że trochę przesadziłem, że nikt nie myśli o posiadaczach bocznic kolejowych.

Takim światełkiem w tunelu jest Obwieszczenie Prezesa Transportu Kolejowego z dnia 10 lutego 2010 r. (data wejścia w życie; 26.02.2010) w sprawie wytycznych do opracowania regulaminu pracy bocznicy kolejowej, sporządzanego przez jej użytkownika.

Czy bocznice kolejowe przetrwają?
Bocznic kolejowych mamy w Polsce kilka tysięcy i obecnie kilku dużych przewoźników, walczy o ich obsługę. W tym miejscu mógłbym podać kilkanaście przykładów znanych mi osobiście jak wygląda ta „walka”. Z jednej strony bardzo drogie i ciągle podnoszone koszty usług transportu kolejowego (jeden przewoźnik), z drugiej strony obietnice (drugi przewoźnik) ich znacznego obniżenia.
Znamy to z historii, obietnice te często mają na celu wejście na rynek, a po pewnym czasie powrót do rzeczywistości to znaczy wysokich cen. Jest to tylko jeden z czynników, który musimy często tłumaczyć naszym prezesom (dyrektorom, właścicielom firm), dlaczego „upieramy się, wozić koleją”, a nie chcemy korzystać z transportu samochodowego.