Z okazji przypadającego w dniu dzisiejszym to jest 16 września Europejskiego Dnia Maszynisty Kolejowego proszę przyjmijcie ode mnie „małego” kolejarza życzenia płynące od gorącego serca – Dużo Zdrówka.
Po temacie związanym z prognozowanymi kosztami przy budowie nowego toru i rozjazdu czy przy ich naprawie podam prognozowane ceny pomiaru bocznic. Zapraszam.
Kontynuuję temat prac związanych z naprawami naszych bocznic. W tym blogu podam prognozowane koszty na jakie musimy się przygotować przy budowie nowego toru i rozjazdu czy przy ich naprawie. Zapraszam.
Tak jak pisałem poprzednio ludzi do prac jest coraz mniej, a prac związanych z naprawami naszych bocznic nie ubywa. Ameryki też nie odkryję jeżeli powiem, że jeżeli tych prac związanych z naprawą bieżącą nie będziemy wykonywać, zrobi się z czasem nam z tych prac remont kapitalny. Jak tego uniknąć? Zapraszam.
No dobra kończą się powoli wakacje, czas pomyśleć o robocie. Chociaż tak już chyba jest, że w robocie myślimy o wakacjach, a podczas wakacji myślimy o robocie. Tak prawdopodobnie jesteśmy skonstruowani. Bo są i tacy co myślą, że mogą żyć tak jak to opisał w swojej książce Wojciech Kałużyński – „Niebieski ptaki PRL-u”, ale to już zupełnie inna historia.
Koszty pracy coraz bardziej rosną. Nasze pociechy często wyjeżdżają za granicę w poszukiwaniu pracy, do nas „zamiennie” przyjeżdżają mieszkańcy Ukrainy którzy za „parę groszy” pracować nie będą i jest jeszcze jeden problem z przybyszami za Wschodniej granicy nie wszystkie prace mogą Oni wykonywać. Jak sobie radzić?
Czy ten temat nadaje się na wakacje? Chciałem, żeby na wakacje było trochę wesoło, ale czasami tak nie jest i chociaż bardzo byśmy się starali kłębiące się w głowie myśli zadają pytania – po co? Dlaczego? Co dalej? Ten dzień 1 sierpnia 2018 roku służył właśnie takim filozoficznym pytaniom.
No dobrze, My tak sobie gadu, gadu o wyjeździe na wakacje, a nie powiedzieliśmy sobie jak spokojnie wypoczywać? Nie myśląc o tym czy zamknęliśmy bramę wjazdową na bocznicę i czy robiliśmy to prawidłowo. Zapraszam:
Kontynuujmy temat wakacyjny, jak dzisiejsza podróż Pendolino w końcówce drugiej dekady XXI wieku, ma się do podróży pociągiem końca drugiej dekady XX wieku. Kiedy ta podróż była bardziej niebezpieczna? Zapraszam.
Szanowni Państwo, jestem zły, a nawet bardzo zły, nie dlatego, że nie gramy w finale Mistrzów Świata w piłce nożnej, a Chorwacja gra i to Im będę dzisiaj kibicował. Nie dlatego jestem zły, że zamiast na wakacje do Chorwacji jadę do pracy. Nawet nie jestem zły dlatego, że zabrali nam niedziele handlowe, niecała godzinka i jestem w Czechach i tam kupię bezpieczniki elektryczne jak będę bez światła. Jestem po prostu zły, że widzę co się dzieje obok, jak zamykają kolejne bocznice, a pracowników, którym brakuje kilka lat do emerytury wysyła się na „wakacje” takie do emerytury. To dlaczego niektórzy „muszą” mieć bocznice, a niektórzy nie? Dlaczego jednym się opłaca, a niektórym nie?